สถานการณ์การผลิต การใช้ การนำเข้า และการส่งออกทรัพยากรแร่ของประเทศใน พ.ศ. 2564 พบว่า (1) การผลิตแร่มีปริมาณรวม 286.50 ล้านเมตริกตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 11.67 จาก พ.ศ. 2563 โดยแร่ที่มีปริมาณการผลิตสูงสุด คือ หินอุตสาหกรรมชนิดหินปูนเพื่ออุตสาหกรรมก่อสร้าง รองลงมาคือ หินอุตสาหกรรมชนิดหินปูนเพื่ออุตสาหกรรมซีเมนต์ และหินอุตสาหกรรมชนิดหินดินดานเพื่ออุตสาหกรรมซีเมนต์ตามลำดับ (2) การใช้แร่มีปริมาณรวม 248.61 ล้านเมตริกตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 2.46 จาก พ.ศ. 2563 โดยแร่ที่มีปริมาณการใช้สูงสุด คือ หินอุตสาหกรรมชนิดหินปูนเพื่ออุตสาหกรรมก่อสร้าง รองลงมา คือ หินอุตสาหกรรมชนิดหินปูนเพื่ออุตสาหกรรมซีเมนต์และหินอุตสาหกรรมชนิดหินบะซอลต์เพื่ออุตสาหกรรมก่อสร้าง ตามลำดับ (3) การนำเข้าแร่มีปริมาณรวม 25.87 ล้านเมตริกตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 1.81 จาก พ.ศ. 2563 โดยแร่ที่มีปริมาณการนำเข้าสูงสุด คือ ถ่านหินสำหรับนำมาใช้เป็นเชื้อเพลิงและพลังงาน รองลงมา คือ ถ่านหินบิทูมินัส และหินฟลินท์ ตามลำดับ และ (4) การส่งออกแร่มีปริมาณรวม 11.05 ล้านเมตริกตัน เพิ่มขึ้นร้อยละ 23.33 จาก พ.ศ. 2563 โดยแร่ที่มีปริมาณการส่งออกสูงสุด คือ ยิปซัม รองลงมา คือ แร่แอนไฮไดรต์ และแร่โดโลไมต์ตามลำดับ (กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่, 2565ก)

               เมื่อพิจารณาปริมาณทรัพยากรแร่ในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา พบว่า ปริมาณการผลิตและการส่งออกแร่มีแนวโน้มลดลง ส่วนปริมาณการใช้และการนำเข้าแร่มีแนวโน้มค่อนข้างคงที่ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ พ.ศ. 2560 เป็นต้นมา โดยช่วงเวลาดังกล่าวเป็นช่วงที่พระราชบัญญัติแร่ พ.ศ. 2560 มีผลบังคับใช้ ซึ่งอนุญาตให้ทำเหมืองได้เฉพาะพื้นที่ที่กำหนดให้เป็นเขตแหล่งแร่การทำเหมืองเท่านั้น ส่งผลให้การประกอบกิจการเหมืองหยุดชะงัก (กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่, 2565ก)


***สามารถสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่เว็บไซต์ของกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ Click here